شوم عـازم به شهر خوب شیراز

به پیــــش خواجه رنـــدان شیراز

بگویـــم من به حافظ شرح آن راز

که گردیده دلم با عشق همساز

کنــــم چون دفتـــر دیـــوان تو باز

بکـن فـــــال مــرا با این دلم ساز

چنـان فالی که از مستی به آواز

بخوانــــم شعر و پر گیرم به پرواز